INTRO : C|G/B|Am|Em
F|Em|F|G
( 2 Times )
อย่าไปคิดC เสียใจคEmนดี
ดอกไม้นี้Am อยู่ที่ใดก็Emงดงาม
จะเป็นFดอกไม้ ที่วางEmในแจกัน
หรือเป็นFดอกไม้ อยู่ข้างทางGก็ดี
เพราCะสุดท้าย มันก็คือGดอกไม้
ที่ใครต่อใครAmเฝ้าหวังเพื่อเชยEmชม
แต่คุณค่าFของมัน จะเพิ่มขึ้นEmลดลง
ก็อยู่ Fณ ตรง ที่มันGเติบโต
ในโCลกนี้ ไม่มีสิ่G/Bงใด
จะเป็นดั่งใจใAmห้เราได้ทุกEmที
เห็นคนFนั้นบอก ว่าสิ่งEmนี้ดี
หรือมันFอาจดี แค่เพียงGเขาเอง
ถ้าCอย่างนั้น อย่าได้ไG/Bปคิด
ว่าในชีวิตAmจะต้องมีที่ดีที่Emสุด
เพราะคำFว่าดี ที่สุดEmแต่ละคน
มันอยู่ที่FใจของตนGยินดี
* คุณค่าCของแต่ละอย่าง
อยู่ที่การG/Bให้ค่าของคน
อย่างดอกไม้ข้Amางทางถนน
ถ้ามองจากคนGที่ชอบก็ว่าสวย
ชีวิตCของคุณก็ด้วย
จะดูสดสวยG/Bเมื่อคนมองมา
บางครั้งAmก็ดูไร้ค่า
ถ้าที่แห่งนั้นGไม่ควรคู่เรา
ก่อนเคยคิดC ว่าตัวG/Bเอง
ไม่ได้เลิศAmหรูสมบูรณ์เหมือนใครEmๆ
แต่ว่าFวันนี้ ก็เพิ่งEmเข้าใจ
ไม่มีใครไหนFจะถูกใจคนทั้งโลกG
อย่างดอกไม้ Cที่ราคGาแพง
ก็เหี่ยวเฉาAmถูกแมลงกัดกินEmได้เหมือนกัน
หรือเป็นFดอกไม้ อยู่บนภูเขาEmสูงชัน
พอผ่านFนานวันก็ร่วงโรยGลงสู่พื้น
บางCสิ่งนั้น ฉันเคยG/Bว่าดี
พอผ่านนานปี Amก็มีอื่นใดมEmาทดแทน
อย่างคนFเราวันนี้ สวยงามEmสุดแสน
กลับFเปลี่ยนแปลงเมื่อสู่วัยGชรา
* คุณค่าCของแต่ละอย่าง
อยู่ที่การEmให้ค่าของคน
อย่างดอกไม้ข้Amางทางถนน
ถ้ามองจากคนGที่ชอบก็ว่าสวย
ชีวิตCของคุณก็ด้วย
จะดูสดสวยEmเมื่อคนมองมา
บางครั้งAmจะดูไร้ค่า
ถ้าที่แห่งนั้นGไม่ควรคู่เรา
INSTRU : C|Em|Am|G
C|Em|Am|G
* คุณค่าCของแต่ละอย่าง
อยู่ที่การEmให้ค่าของคน
อย่างดอกไม้ข้Amางทางถนน
ถ้ามองจากคนGที่ชอบก็ว่าสวย
ชีวิตCของคุณก็ด้วย
จะดูสดสวยEmเมื่อคนมองมา
บางครั้งAmก็ดูไร้ค่า
ถ้าที่แห่งนั้นGไม่ควรคู่เรา
จึงเป็นคำถามC มานานGแสนนาน
ว่าใครกันหนาAmที่สวยงามเลิศEm
แต่สุFดท้าย จงจำEmไว้เถิด
คนเราFทั้งหมดงามเลิศGเท่ากัน
บางCคนนั้นก็สวยงามGจากใจ
บางคนใช้คำAmพูดได้สวยงEmาม
บางFคนมี รูปร่างEmที่งดงาม
สุดท้ายFก็ต่าง อยู่ที่ใครGจะเข้าใจ
เพราะCชีวิต มันเป็นGของเรา
จงพาตัวเราAmไปในที่ที่คู่ควรEm
เข็มนาFฬิกา ไม่เคยEmหมุนทวน
อย่าFแปรปรวนกับคำพูดGของคน
เพราCะสุดท้าย นานาG/Bประการ
ไม่ได้เกิดมาAmแข่งขันเพื่อเป็นEmใหญ่
ความงามFของมัน ก็ต่างกันEmออกไป
อยู่ที่Fใคร นั้นจะเติบโต Gในที่ของตน
INSTRU : Cmaj7
