INTRO : FAm|DmAm
BbAm|BbC
( 2 Times )
สิ่งFใดกัน สิ่งใดกัAmนหนอ
ที่พาฉันDmมาถึงจุดนี้ Am
ทำได้เพียBbงยินดี ทำได้เพียAmงยอมรับ
ทำได้เพียBbงคืนกลับ แค่ควาCมหวังดี
ยินดีทั้Fงคน ที่จากAmเราไป
ภาพคืนวันDmเก็บไว้ ในกาลAmเวลา
ยินดีกัBbบคน ที่ยังAmไม่หาย
ความรักGmไม่คลาย แม้วันCเปลี่ยนแปลง
ช่วงFเวลา ที่ผ่านAmเลยไป
สร้างเรื่องราวDmมากมาย ให้จดAmจำกัน
ยินดีกัBbบวัน ที่เคยAmผิดหวัง
ยินดีทั้Bbงวัน ที่ได้ดั่Cงใจ
ยินดีทุFกคราวที่มีคAmวามรัก
แม้บางทีจDmากกัน ด้วยควาAmมอาวรณ์
แต่ขอบคุณBbที่หนึ่งครั้ง เข้ามาAmสอน
ให้ฉันBbรู้ว่า รักเป็นCยังไง
ฉันFทำได้ แค่เพียงAmปล่อยวาง
เรืองที่มันDmผ่านมา ให้ผ่านAmเลยไป
ความรักที่เคยBbเกิดมี มันดีเAmพียงไหน
คืนหัวใจกBbลับไป ให้กันCและกัน
ชีวิตFของเรา มีสุขAmมีทุกข์
เมื่อมีการDmพบเจอ มีจากAmกันไป
ไม่เร็วBbไม่ช้า จากเป็นAmหรือจากตาย
เมื่อถึงBbเวลา ต้องพบCต้องเจอ
ฝนFพัดมา ไม่นานAmผ่านไป
และไม่นานDmเกินใจ ก็เจอAmสายรุ้ง
เท่ากับฝนBbหยุดลง เราทำได้เพียAmงขอบคุณ
ที่ได้เอาBbสายรุ้ง ผ่านมาCให้เจอ
วันหนึ่งFจากกัน ฉันยังห่วAmงเสมอ
ไม่ว่าเธอDmกับฉัน จากกันAmแบบไหน
เพราะฉันBbก็แค่คิด ว่ามันดีเAmพียงใด
ที่ครั้งBbหนึ่งเคย ได้มาCพบกัน
ฉันยิ้มFเต็มใจ และโบกAmมือลา
เมื่อใดที่ผ่Dmานมา ยินดีเAmสมอ
เก็บเรื่อBbงราวไว้ ในใจอAmย่างเคย
และไม่เลยBb ไม่เลย ไม่เคยCโทษใคร
ขอให้โFชคดี บนทาAmงความฝัน
ทุกๆ ควาDmมสัมพันธ์ ที่จากAmกันไป
ขอบคุณBbที่หนึ่งครั้ง ทำให้ฉันAmสุขใจ
เราส่งทางBbกันไป ด้วยควาCมยินดี
คนที่ยัFงอยู่ ฉันอยาAmกให้รู้
ว่าฉันรักคุณDmหมดใจ ไม่ได้ต่างAmจากกัน
แต่เมื่อใดคBbวามรัก เราเดินมาถึงAmทางตัน
คุณจะจากกันBbอีกคน ก็ไม่เCป็นไร
เพราะฉันFทำได้ แค่เพียAmงยอมรับ
ซึ่งฉันไม่อาจDmย้อนกลับ วันคืนAmเหล่านั้น
ถ้าเกิดBbว่าตัวฉัน มีเวทมนต์Amสักครั้ง
จะเสกควาBbมสัมพันธ์ ในทุกกาลCเวลา
ส่วนคนที่ยัFงอยู่ ฉันอยาAmกให้รู้
ว่าฉันรักคุณDmหมดใจ ไม่ได้ต่างAmจากกัน
แต่เมื่อใดคBbวามรัก เราเกินมาถึงAmทางตัน
คุณจะจากกันBbอีกคน ก็ไม่เCป็นไร
เพราะฉันFทำได้ แค่เพียAmงยอมรับ
ซึ่งฉันไม่อาจDmย้อนกลับ วันคืนAmเหล่านั้น
ถ้าเกิดBbว่าตัวฉัน มีเวทมนต์Amสักครั้ง
จะเสกควาBbมสัมพันธ์ ในทุกกาลCเวลา
ถ้าเกิดBbว่าตัวฉัน มีเวทมนต์Amสักครั้ง
จะเสกควาGmมสัมพันธ์ และคนCทุกคน
ไม่ให้หายไป.F.
