INTRO : Emaj7 |G#m7 |F#m7 |AB
( 2 Times )
นาEmaj7น แค่ไหนที่ไม่ได้มองG#m7หน้าเธอ
ที่ไม่ได้ยิ้มเหมือนเวลาได้ใF#m7กล้เธอ
ที่ไม่ต้องคอยง้อAกัน หรือโกรธBกัน
นาEmaj7น จนรูปที่หัวเตียงนั้นเริ่มG#m7ซีดจาง
คล้ายๆ เรื่องราวที่มันF#m7พ้นผ่าน
ยิ่งนาน เหมือนAเราจะยิ่งห่างB
* (ก็)รู้ C#mว่ามันจบแล้วB ไม่มีสิทธิ์แล้วA
ปล่อยให้เรื่องราวมันผ่านพ้นไป
ปล่อยให้เวลาF#m.. มัF#นรักษาแผลBในจิตใจ
** เหมือนEmaj7ว่าจะดีขึ้นแล้วG#m7
แต่ความจริงแล้วBmยังไม่ลืมทุกรอยE.. ยิ้มของเธอA
ไม่อาจลืมช่วงG#mเวลาที่เคยสุข
ทุกC#mวันตั้งแต่วันที่เราF#m ได้พบเจอB
ก็คล้ายๆEmaj7 ว่าจะดีขึ้นแล้วG#m7
แต่ว่าสุดท้ายBmฉันก็ยังไม่อยากลบEเรื่องราว
ที่เราเคยสัญAญาว่าเราจะอยู่ ข้างG#mเคียงกันตลอดไป
จนถึงC#mคำพูดสุดท้ายที่เธอF#m.. B
บอกให้ลืมเรื่องขอ(Emaj7)งเรา (ไม่อยากจำแล้ว)
INSTRU : Emaj7 |G#m7 |F#m7 |AB
นาEmaj7น แค่ไหนที่ไม่มีคำG#m7ทักทาย
ที่ไม่มีใครมาคอยF#m7วุ่นวาย ที่ไม่ต้องคอยรับAใคร หรือคอยส่งBใคร
นาEmaj7น จนกลิ่นน้ำหอมของเธอมันค่อยๆG#m7 จาง
ต้นไม้ทีวางอยู่ริมF#m7หน้าต่าง ก็เริ่มเหี่ยวเฉาAลง เหมือนทุกอย่างB
( ซ้ำ * , ** , ** )
