INTRO : F#m |F#m#5 |F#m7 |F#m ( 4 Times )
คุณF#mชอบมาถามว่าผมโอเคไหม
คุณชอบมาใช้สายตาไม่Bไว้ใจ
คุณF#mรู้บ้างไหมที่ผมชอบเหม่อลอย
ไม่พูดไม่ฝอยกับคนC#อย่างคุณ
ที่คุF#mณถามว่าทำไมผมชอบนั่งพูดนั่งพูดนั่งพูดอยู่คนเดียว
ทำไมไม่มองหน้าใคร ไม่คุยกับใคร ไม่สบตาใครBสักคน
ที่คุF#mณถามว่าทำไม ผมชอบนั่งพูด นั่งพร่ำ นั่งเพรื่อนั่งบ่น
เป็นเพราะผมไม่เคยไว้ใจพวกคุC#ณสักคนแม้แต่คนเดียว
ใครDมาถามว่าทำไม Eมันเป็นแบบนั้นF#m
ก็มองDตรงด้วยสายตาEที่ดูสงสัยC#
* ผมไม่ได้บ้าF#m ผมไม่ได้บ้า ผมไม่ได้คลั่งยังรู้ตัวC#
ผมไม่ได้บ้าF#m ผมไม่ได้มั่ว ใจผมไม่รั่ว สบายดี
INSTRU : F#m |F#m#5 |F#m7 |F#m ( 2 Times )
จะคิF#mดยังไงยังไงก็ช่างใคร จะพูดอะไรพูดไปไม่รู้สึBก
จะคิF#mดจะนึกให้ลึกซักแค่ไหน จะว่าอะไรไม่แคร์C#อยู่แล้ว
คนF#mที่ผมจะไว้ใจที่สุด ที่สุดในที่สุดนั้นคือตัวผมเอง
ผมจึงคุยกับตัวเองนั่งพูดคนเดียว ไม่เกี่ยวBกับใคร เหมือนบ้า
คุณF#mชอบมาหาว่าผมทำตัวให้ผิดแผกแปลกแยกแตกต่างฟุ้งซ่าน
เป็นอาการเริ่มต้นของคน ที่พวกคุณทุกคนเรียกC#กันว่าบ้า
