INTRO : A|F#m|Bm|E
ตาที่ยังคงบอดAเพราะคำว่ารัก
ตัวที่ยังจมปลักF#mกับภาพความหลัง
คล้าBmยดังเรือไม่คืนฝั่ง
ถูกขังEกลางคลื่นความงมงาย
ยอมให้ยังต้องเจ็บAจากการคิดถึง
จนเหมือนเป็นอันหนึ่งF#mกับความปวดร้าว
ร่างBmก็เป็นได้แค่บ่าว
ให้ใจบEงการชักนำ
* สมองต้องการBmจะลืมเธอไปแต่ใจฉัC#mน
ยังคอยสั่งBmให้มีเพียงเธอเสมอA
พยายามBmจะลืมเท่าไหร่ยิ่งพร่ำC#mเพ้อ
ไม่เข้าEใจ.. ไม่เคยได้เข้าใจ
INSTRU : A|F#m|Bm|E
เธอนั้นคือความสุขAที่เคยกอดไว้
เป็นรักอันยิ่งใหญ่F#mที่เคยใฝ่ฝัน
แต่ฝันBmของเราไม่เท่ากัน
ความหวังEต้องพังที่กลางทาง
ลองทิ้งรูปในกรอบAที่ยังเก็บไว้
ลองคิดเริ่มต้นใหม่F#mกับใครอีกครั้ง
สุดท้ายBmทำไม่ได้สักอย่าง
มันฝังEใจอยู่แค่เธอ
* สมองต้องการBmจะลืมเธอไปแต่ใจฉัC#mน
ยังคอยสั่งBmให้มีเพียงเธอเสมอA
พยายามBmจะลืมเท่าไหร่ยิ่งพร่ำC#mเพ้อ
ไม่เข้าEใจ.. ไม่เคยได้เข้าAใจ
EกาลเวลาC#คงหา
วิธีเF#mยียวยาฉันไม่เEจอ
เพราะยิ่งพ้นDคืนวันล่วงเลยC#m
ยิ่งทรมานF#7
กายที่ฝืนไม่ได้ D
มันต้องทนรับใช้หัC#mวใจดักดาน
เป็นทาสGให้ความทรงจำ
ให้ช้ำEมันอยู่อย่างนี้
INSTRU : A|F#m|Bm|E
A|F#m|Bm|E
* สมองต้องการBmจะลืมเธอไปแต่ใจฉัC#mน
ยังคอยสั่งBmให้มีเพียงเธอเสมอA
พยายามBmจะลืมเท่าไหร่ยิ่งพร่ำC#mเพ้อ
ไม่เข้าEใจ.. ไม่เคยได้เข้าใจ
ตาที่ยังคงบอดAจากคำว่ารัก
ตัวที่ยังจมปลักF#mกับภาพความหลัง
คล้าBmยดังเรือไม่คืนฝั่ง
ถูกขังEกลางคลื่นความงมงาย
(ไม่เคยได้เข้าใจ)
ยอมให้ใจมันเจ็บAจากการคิดถึง
จนเหมือนเป็นอันหนึ่งF#mกับความปวดร้าว
ร่างBmก็เป็นได้แค่บ่าว
หัวใจมัEนสั่งให้รัก.. ได้แค่เธอA