INTRO : FC/E |DmC
BbAm|GmC
( 2 Times ) C
ไม่เFคย เอ่ยC/Eถ้อยคำที่อ่อนAmหวาน
รักBbกัน มองCตากันก็เหมือนFจะเข้าใจ
คิดว่Fา ไม่จำC/Eเป็นสักเท่าAmไหร่
ถ้าหัวBbใจ เราCต่างก็รู้ดี F
ไม่ค่Fอย ทำอC/Eะไรให้ซาบAmซึ้ง
ทั้งBbที่ แคร์Cแต่กับนึกถึงFคนสุดท้าย
คิดFว่า มันก็C/Eคงไม่เป็นAmอะไร
พรุ่งนี้ Bb มีโอCกาสค่อยFบอก
* (จน)(แต่)วันนี้ที่Cหันไปแล้วไม่มีเธอC#dimข้างฉัน
เมื่อนึกDmแล้วมันก็เสียCดายทุกที G
ทำไมฉันGmไม่พูดอะไรตอนนั้นให้ดีกCว่านี้
** มันเลยติดFอยู่ที่ประโยC/Eคสุดท้ายDm C
ที่มัBbนน่าจะเป็นAmคำว่าฉัGmนรักเธอ C
เสียFดายที่ไม่ทันC/Eได้บอก Dm
ว่ารักCเธอเสมอBb.. Bbmเธอน่าจะได้รู้
INSTRU : FC/E |DmC|Bb|Bbm
ทั้งFที่ มีโอC/Eกาสตั้งมากAmมาย
ชิดBbใกล้ จนCบางทีก็ลืมFเสียอย่างนั้น
รักFเอย ความรู้C/EสึกของเธอAmกับฉัน
หวังBbว่า สักCวันคงได้บFอก
( ซ้ำ * , ** )
INSTRU : FC/E |DmC|Bb|Bbm
( 2 Times )
เสียFดายที่ไม่ทันC/Eได้บอกDm..
