เหมือนชีพจรกำลังจะวาย ตัวฉันกำลังละลาย
ฉันเคยบีบมือของเธอไว้แน่น
แต่ตอนนี้เธอกำลังจะคลาย
กำลังทุรนทุราย ตะเกียกตะกาย
และลมหายใจที่ว่างเปล่ามันทำให้ฉันกำลังจะตาย
ทำไมช่างมืดCหม่น
เงียบงันอ้างว้างAmจนแทบขาดใจ
ข้างกายเดียวดายFไม่เหลือใคร
มีเพียงน้ำตาDmกับความปวดร้าวG
หมดAmสิ้นเรี่ยวแรงจะพยายาม
หมดFหยดน้ำตาความทรมาน
เมื่อCเธอเลือกเดินจากฉันไป
เมื่อGตอนนี้ฉันต้องเสียใจ
* จบแล้วC.. ความรักที่ให้กันมันหมดแล้วAm
วันนี้เธอเดินไปจากฉันF.. ยังเสียใจ
ต่อให้รักDmมากเท่าไหร่ สุดท้ายGเธอก็ไป(อยู่ดี) (C)
เหมือนAmฝนคมมีดที่มาตกโปรยปรายกลางสายลม
เหมือนล่องนาวาแล้วก็ถูกคลื่นซัดพาหงายจม
ต้องทุกข์Fระทมจนวิญญาณคล้ายหลุด
เจ็บปวดทุรนจนอกซ้ายคล้ายหยุด
บทสรุปตอนท้ายคนที่ไว้ใจได้กลับกลายเป็นร้ายสุด
เธอฉุดAmใจฉันวูบลงยังคงปวดเจ็บประหลาด
ในวันที่เธอคะนองฉันคาดคะเนว่าเธอคงเข็ดขยาด
แต่เธอFกลับเอ็ดตวาด
วิมานปราสาทพังลงเหลือซากเศษ
ความรักที่ฉันให้ไป
ดูเหมือนห่างไกลไร้ทิศทางรากเขต
ฉันAmหวังใจว่าจะได้อยู่กับเธอจนร่างฝัง
มีเธอเคียงข้างฉัน จับมือร่วมทางสร้างฝัน
ฉันคาดหวังFแต่ก็รู้หากไม่จาก
เป็นยังไงเราก็ต้องจากตาย
แต่แล้วสุดท้ายเธอก็เลือกทำลาย
