INTRO : Bb|Am|Gm|F
Bb|Am|Gm|C|C
ตั้งFแต่วันที่เธอจากC/Eไป ไม่มีวัDmนไหน ไม่คิดCถึงเธอ
ออกเดินทางAmตามหา หวังสักวันDmคงได้เจอ D
ว่าเธอGmคนดีอยู่ที่ใด C
จนAmวันนึ่งได้รู้ข่Dmาว ว่าเธอGmมีใครอยู่ข้างกายC
ดูเธอAmและเขาคงจะรักDmกันมากมาย
มีแต่ฉันEbที่โง่งมงายอยู่คนเดียวC
* มันเจ็บที่คิดถึงBbแต่ทำอะไรไม่ได้ Am
มันเจ็บที่คิดถึงGmแต่ทำได้เพียงแค่มองF
ดูเขาและเธอรักDmกัน
ส่วนฉันยังต้องทนAmกับความเหงา
มันเจ็บGmที่ยังรักเธอC แต่ฉันทำอะไรไม่ได้ F
** หัวใจมัBbนยังต้องการดึงเธอกลับCมา
ภาวนาอ้อนวอนAmขอพรให้ฟ้าโปรดจงเห็นDใจ
ฉันเดินทางมาไกลGm เพียงหวังจะได้หัวAmใจ
แต่สุดท้ายEbทุกอย่างกลับสายเกินCไป ใช่ไหม
มันเป็นBbอาการเจ็บๆ ที่ตัวฉันเองรักษามานานปี
มันมากAmด้วยความรู้สึก ที่ยากจะเก็บมันก็เป็นนานๆ ที
แม้ว่Gmาความรักเรามันพัง มันจบมันเจ็บมันจวนมันเจียน
มันผ่านFมาตั้งนานในอดีตวันวาน แต่ก็ยังทำใจไม่ได้สักที
เป็นเหมือนDmกับมนต์สะกด ที่ถูกสลักลงไปในความทรงจำ
มันย้ำAmมันเตือนบอกว่าพอ บอกว่ารอแต่ว่าใจยังคงทำ
อยากจะหยุดGmอยากจะพัก
อยากจะลืมความรักแต่ใจว่าใจยังคงจำ
ตะโกนCคำว่าคิดถึง หน้ากระจกจนสะท้อนไปให้ถึงเธอฟัง
ให้ตายBbยังไงจะทำยังไงพยายามก็ลืมไม่ได้
ร้องไห้ทั้งวันAmทั้งคืน ก็เอาวันมะรื้อเอาเธอคืนมาไม่ได้
ได้แต่พร่ำGmได้แต่เพ้อ
ได้แต่เพียงละเมอหลับตายังนอนไม่ได้
ลืมตาลืมโลกFลืมได้ทุกอย่าง
แต่ว่าเรื่องของเธอมันลืมไม่ง่ายเลย
มองDmไปทางไหน ก็มีแต่ภาพเก่าๆ ที่เราเคยรักกัน
ในสวนเดินเล่นAmห้องน้ำห้องนอน
หรือว่าหมอนใบนั้นที่ฉันไม่ซักมัน
ทุกอย่างGmมันคืออดีตไม่มีวันย้อนกลับไปได้สักวัน
มันจึงCสำแดงอาการเจ็บที่คิดถึงในวันที่เราเคยรักกัน
( ซ้ำ * , ** )
ในใจไBbด้แต่คิดถึงเธอ ได้แต่คิดถึงเธอ จะไปคิดถึงใครได้
ใจไCด้แต่เพ้อถึงเธอ แค่ละเมอถึงเธอ จะละเมอถึงใครได้
อยากBbกลับไปอยู่จุดเดิม จุดที่มีแค่เราสอง
จุดที่เราเคยรัก อยู่ในความทรงจำC
ทำได้เพียงคิดถึง แต่ฉันจำอะไรไม่ได้ F
