INTRO : F#m |F#m |D|D
E|E|F#m |F#m
ไม่สนF#mใจใคร อยู่ในวัยBmกำลังเติบโต
ยิ่งแหลงEก็ยิ่งพาโล ยิ่งหนักหนาF#m
ตื่นF#mเช้ามาก็โทรหาเพื่อน
พ่อแหลงBmแม่เตือนก็ชักสีหน้า
ไม่พอEใจ ไอ้ไหรของตัวหนักหนา
ชาติหน้าF#mราคาญ
พ่อF#mแม่แหลงหิด ทำเป็นฉุนเฉียว
เพื่อนแหลงBmนิดเดียวได้เพไม่ขัด
ใครEหน้าไหนไม่สนกูจัด กูสดF#m
ทำDโชว์พาวเป็นพี่หลวงEพอได้
ว่าหนุกหรอยAบายใจ Eกับโบ๋เF#mพื่อน
คาที่พ่Dอแหลงแม่เตือนE ไม่สนไม่ฟังA
* บ้านF#mก็ไม่หลบ นั่งให้ยุงขบ อยู่ที่ป่าAยาง
ตั้งBmวงกินน้าท่อมจนหวางหนุกหนาน ปาร์ตี้ F#m
พ่อF#mแม่ส่งให้เรียน แต่ลูกบ่าวมันเกรียน
มั่วสุมA บ้าหุม บ้า.. F#m
อนาDคตพอมี แต่ลูEกบ่าวคนดี
ติดสาวD ติดยาE มอมแมมA E
INSTRU : F#m |F#m |D|D
E|E|F#m |F#m
F#m |F#m |Bm|Bm
E|E|A|E
( ซ้ำ * )
พ่อAแม่ทำงานหนัก เสียEให้เรียน
หวังDแค่เพียงวันหน้า ลูกนั้นEสบาย
แต่คAวามหวังกลับพังไม่เป็นE อย่างที่ตั้งใจ
เมื่อลูกชายDไปเปิดวิทยาลัย ในป่าEยาง
ต้มน้าท่อมD เมาเหล้ายาE
บ้าผู้หญิงA ไม่ Eสนใจ F#m
ฉากสุดท้ายDคิดได้ ก็ตอนEสายไปเจ็บใจแAท้
นายล้อมจับD เสียหลักก็เพราะEยัน
วิ่งไม่ทันAถูกใส่ EกุญแจมืF#mอ
พ่อแม่ส่Dงให้ไปเรียนEหนังสือ
แต่ภาพD ที่พ่อแม่เห็นEก็คือ
ลูกนั่งบนรถAทุกไฟ E
( ซ้ำ * )
อนDาคตพอมี แต่ลูEกบ่าวคนดี
ติดสาวD ติดยา มอมEแมม
INSTRU : F#m |F#m |D|D
E|E|F#m |F#m