INTRO : Am|D|Am|D
Am|G|Am|G|AmF|GE
ใครAmจะชิงใครจะชังAm มันก็ช่างหัวเขาG
แค่ตัวเรารู้เราEm ช่างเขาประไร Am
ใครจะชัก ใครจะแช่งAm ใครจะแกล้ง ใครจะหยันG
ก็ให้ช่างหัวมันEm ก็ให้ปล่อยเค้าไป Am
ใครจะชม ใครจะเชิดAm ว่าประเสริฐเลิศหรู G
ตัวเรารู้เราอยู่ Emปล่อยเค้าชมไป Am
ใครจะรัก ใครจะเกลียดAm ใครจะเสียด ใครจะสี G
ก็เรารู้ตัวดี Emปล่อยเค้าทำไป Am
เกิดเป็นมนุษCย์สิ้นสุดแค่ตายG
เอาอะไรมากมายFในความEmอนัตตา Am
โลภไปทำไม Amช่วงชิงแข่งขัน
สุดท้ายเหมือนกันG ต้องไปป่Emาช้า Am
จะเอาอะไร Amแค่ รัก โลภ โกรธ หลง
ไม่มีความมั่นคงGบนกิเลสEmตัณหา Am
เกิดแก่เจ็บตายAm ใยจะไปยึดมั่น
สรรพสังขารG ล้วนEmอนิจจา Am
ปล่อยวางมันเสียDm.. GทุกโขติณณาAm
INSTRU : G|Am|G|Am
Dm|Am|G|Am|Am|D|Am|D
Am|G|Am|G|AmF|GE
ใครAmจะเมิน ใครจะมองAm ใยจะต้องไหวหวั่นG
ใครจะใส่ร้ายกันEm ใยจะต้องสนใจ Am
ใครจะดี ใครจะเลวAm มันก็เรื่องของเขาG
ใครจะนินทาเราEm ใยจะต้องทุกข์ใจ Am
ใครจะล้อ ใครจะด่าAm ใยจะต้องว่าตอบG
ใครไม่สน ใครไม่ชอบEm ใยจะต้องใส่ใจ Am
ใครจะคิดใส่ความAm ใยจะต้องวุ่นจิตG
หากตัวเราไม่ผิดEm จะไปคิดทำไม Am
เกิดเป็นมนุษCย์สิ้นสุดแค่ตายG
ประดุจดังท่อนไม้ Fล้มทับEmโลกา Am
หมดลมเมื่อไร Amหาประโยชน์ใดเล่า
