INTRO :
Dm|G|C|Am ( 2 Times )
ทุกวันนี้ฉันDmรู้สึก อยู่ท้ายGขบวนรถไฟ
เร็วสักแค่Cไหน ก็ตามไม่เคยAmทัน
ยิ่งเดินทางไกลDmเท่าไหร่
ยังเห็นGว่าเขายังอยู่
ในใจCเธอ ยังอยู่ในนั้Amน
จะผ่านFพ้นไปนานเท่าไหร่ แต่รัFmบรู้ดี
เขาCยังคงเป็นเหมือนทุกสิ่ง ที่เAธอมี
บางครั้งDmใจอยากยอมแพ้
แต่Gจะลองอีกสักครั้งC
โปรดฟังAmหน่อยได้ไหม
* สิ่งเดียวที่ขอDmร้อง ต่อGจากนี้ไป
ถ้าเธอยังรักCกันอยู่ สิ่งเดียวAmที่ต้องการ
แค่อยากจะขอFร้อง..
โปรดFmเถอะเห็นใจกัน แค่สักEmครั้ง.. Am
ขอเธอเพียงเรื่องเดียวDm แค่เท่านั้น
โปรGดลืมเขาCไป.. Am
รู้ดีว่าความDmรู้สึก ลึกๆG บางอย่าง
ยังจดCจำ ยังคงมีความAหมาย
แม้ลมพายุกDmระหน่ำ ต้นไม้จGะเอนและสั่น
แต่รากยังคงCฝัง ยังลึกอยู่ในใAmจ
จะผ่านFพ้นไปนานเท่าไหร่ แต่รัFmบรู้ดี
เขาCยังคงเป็นเหมือนทุกสิ่ง ที่เAธอมี
บางครั้งDmใจอยากยอมแพ้
แต่Gจะลองอีกสักครั้งC
โปรดฟังAmหน่อยได้ไหม
* สิ่งเดียวที่ขอDmร้อง ต่อGจากนี้ไป
ถ้าเธอยังรักCกันอยู่ สิ่งเดียวAmที่ต้องการ
แค่อยากจะขอFร้อง..
โปรดFmเถอะเห็นใจกัน แค่สักEmครั้ง.. Am
ขอเธอเพียงเรื่องเดียวDm แค่เท่านั้น
โปรGดลืมเขาไป..
