INTRO : A|A|D|D
ครบAรอบวันที่เราDเลิกลา
เกือบAลืมว่าเคยเสียDน้ำตา
แม้ความC#mรู้สึกเดิมจะย้อนF#7กลับมา
แต่ก็รู้ดีBmว่าฉันควรต้องตัดใจ E
ในยAามที่ตะวันDลับฟ้า
ควาAมรักก็มลายDลับตา
เหมือนฉันC#mนอนหลับโดยไม่ได้หF#7ลับตา
หลุดจากห้วงBmนิทราฉันรู้ต้องกลับไป E
* กลับไปกอดAตัวเอง.. ปลอบใจตัDวเอง..
บอกAตัวเองว่าอย่ากังวล จงมีชีDวิต
เพื่อวันAใหม่.. เพื่อรอยDยิ้ม..
ผ่านAมาตั้งเนิ่นนาน
ความทรงจำยังคงยังคงเหมือนวันเก่า
อาจเป็นเพราะฉันเผลอ
มีอารมณ์ละเมอพร่ำเพ้อเหมือนคนเหงา
ไม่ไDด้เจอหน้ากัน
เธอจะคิดถึงคิดถึงฉันบ้างหรือเปล่า?
อยากพูดคุยเรื่องราว
ที่ใครใครได้ฟังก็หาว่าขบขัน
หากAพิจารณา
เหตุที่ความสัมพันธ์ของเราไม่เหมือนเก่า
เป็นเพราะเจตนา
องค์รวมความสำคัญของฉันไม่เท่าเขา
เปรียบDดังแสงตะวัน
ถูกดวงจันทร์คั่นกลางขวางบังจนเป็นเงา
ต่อให้เพียงชั่วคราว
แต่เพียงพอจะทำให้รักเราจบกัน
ควาC#mมจริงที่ต้องเผชิญ
มันยากF#7เกินทนไหว
แม้ว่าฉันต้องการBmเธอมากเท่าไร
ฉันก็คงต้องทำEได้เพียงแค่ต้องกลับไป
* กลับไปกอดAตัวเอง.. ปลอบใจตัDวเอง..
บอกAตัวเองว่าอย่ากังวล จงมีชีDวิต
เพื่อวันAใหม่.. เพื่อรอยDยิ้ม..
เพื่อวันAใหม่.. เพื่อรอยDยิ้ม.. ของเรา
INSTRU : A|A|D|D






























