INTRO :
D|A|D|E|A|A
มีเAธอเสมอF#mอยู่เคียงใจ
รับDรู้รับฟังEที่เป็นไป
ยามAมีปัญหาF#mยังอุ่นใจ
ช่วยDกันไขช่วยเป็นEเช่นกำลัง
ทำF#mหนักให้เบาD E
ยังAมีรอยยิ้มF#mแต่ใจหมอง
เหมือนDดั่งของสำคัญEต้องพรากไป
ในใAจมันค้านF#mสั่งดึงไว้
เพราDะจุดหมายที่ไปด้Eวยจำเป็น
เกินF#mใจทัดทานD
ยามBmที่เธอเดินลับEตาไป
ใจAก็หายF#mตามไป D
สิ่งที่เยือนคล้ายเป็นเพื่อนเก่าA
เข้ามาแทนDโดยไม่ได้เชื้อเชิญE
คือความเหงาA ไม่ตั้งใจ E
ไม่ตั้งใจ ยังทัดทานA
ทุกA.. ค่ำG#m.. คืน F#m
ฝากกับความมืดDไป
กอดเธอไว้อAย่าให้ร้าวรอน
บอกตะวันDที่ทอแสงอ่อนA
จะร้อนDหนาวเย็นห่วงเธอE
รักษาตัวA..
ในใAจหวิวหวิวF#mไม่เคยเป็น
ทั้งDที่เห็นผู้คนEก็มากพอ
นัยAน์ตามีน้ำF#m มาคลอคลอ
แล้วDยังขอร้องเธอEไม่ให้ไป
เกินF#mใจทัดทาน D
เคยEแง่งอนF#mผลัดและยอมง้อDกัน
สิ่งเหล่านั้นAผูกพันมัดใจ
จากกันไปเDพื่อมาพบใหม่A
ใจหายDเพราะเป็นห่วงเธอE
รักษาตัวA..
ทุกA.. ค่ำG#m.. คืน F#m
ฝากกับความมืดDไป
กอดเธอไว้อAย่าให้ร้าวรอน
บอกตะวันDที่ทอแสงอ่อนA
จะร้อนDหนาวเย็นห่วงเธอE
รักษาตัว..
INSTRU : A ( 4 Times )