INTRO : Am|Am|C|C
Am|Am|C|C|Am
Am|C|EmG|Am
Am|C|EmG|Am
ดินสอมาจอจุดAm ลงบนสมุดขาวC
เขียนจดหมายร่ายยาวG
ถึงลูกยอดดวงแด Am
สาธยายขึ้นเป็นปลายหน้าบทC
เท้าความถามให้หมดG
หมดหัวใจของแม่ Am
ข้างเตียงจุดเกียงตุง Am
เปิดมุ้งทุ้งเรื่องราวC เห็นพ่อของเจ้าG
กะเขาเที่ยวบ่นอยู่กับแม่ Am
บ้านกะไม่หลบ เรียนไม่จบกันสักที C
เรียนนานหลายปี Gไปทำไอ้ไหรกันแน่ Am
ถ้าเบี้ยพ่อหมด คงอดหม้ายไหรส่งC
เรี่ยวแรงที่มั่นคงG ปลดปลงสังขารแย่ Am
เดือนสิบเดือนห้า ไม่หลบมาหาคนแก่ C
แม่อยากอีถามสูแล G
เลยเท้าความถามว่า Am
* ปริญญงAm.. ปริญญา G
ฮ่าEm.. ฮา..G ฮ้า.. Am
ปริญญง.. ปริญญาG
ฮ่าEm.. ฮา..G ฮ้า.. Am
ปริญญงAm ปริญญา C
ลูกเอากลับมาGให้แม่ได้หม้ายนุ้ยAm
เรียนให้เก่งไม่ใช่คนขี้คุยC
ทำได้หม้ายนุ้ยGให้พ่อแม่บายใจ Am
เรียนไม่จบAmกะให้หลบเมืองใต้ C
สวนยางมากมายGให้เจ้าได้มากรีดAm
อนาคตเจ้ากลัวไม่เรืองรุ่งC
อีไปทำนากุ้งG กะซื้อที่เขาสักหิดAm
อีทำสวนปาล์ม สวนเรียน สวนตอC
อีทำสวนเงาGะสร้างฐานะชีวิตAm
ดีหวาเจ้า ไปเดินทางผิดC
เที่ยวติดยาเสพติดG เดินหัวขวิดหัวตุงAm
INSTRU : Am|C|EmG|Am
Am|C|EmG|Am
ฟังแม่ตะบ่าวAmบอกให้เจ้ายึดถือC
อย่าให้เสียชื่อGที่เกิด เป็นคนด้ามขวานAm
เรียนให้เก่งไม่ใช่เรียนให้นานC
อย่าทำตัวอันธพาลG
เดินให้เด็กเรียกหลวงAm
หวงอีสาว.. เจ้าตัวนุ้ย C
ช่างพูดช่างคุยG ยอดดวงใจของพ่อAm
ไร้เดียงสา สาวบ้านนาบ้านนอกC
เข้าเมืองบางกอกG
อีทันคนละหม้ายหนอAm
ขอเบี้ยเท่าใด Amกะส่งให้สูทั้งเพ C
สูอย่าเกเร Gเที่ยวหกแม่หลอกพ่อAm
พ่อเฒ่าชแร แม่แก่ชราC
กำลังวังชาGกะถดถอยร่อยหรอAm
อย่าเที่ยวดึกๆ อย่าเที่ยวนั่งมึกเหล้าC
ยาเส้นยาขาวGสาวสาวมาเที่ยวล่อAm
ลูกสาวแม่น่ากอด เจ้าจงเป็นยอดนารี C
เป็นกุลสตรี Gอย่าอ้อรี้ชีกอ Am
จบจดหมาย ของแม่แค่นี้ C
ขอให้ลูกโชคดี G
เป็นคนดีของแม่พ่อAm
สั่งลูกเสร็จสรรพ แม่กะจับดินสอC
ลงท้าย ปล. ให้หลวงพ่อทวดคุ้มครอAmง
ปริญญงAm.. ปริญญา.G.
ฮ่าEm.. ฮา..G ฮ้า.. Am
ปริญญงAm.. ปริญญา.G.
ฮ่าEm.. ฮา..G ฮ้า.. Am
ปริญญงAm.. ปริญญา.G.
ฮ่าEm.. ฮา..G ฮ้า.. Am
ปริญญงAm.. ปริญญาG..
ฮ่าEm.. ไอ้..G นุ้ย.. Am
INSTRU : Am|Am|C|C
Am|Am|C|C|Am
