INTRO : C#m |A|F#m |B
A|G#m |F#m B|E
บอกC#mใจว่าอย่าฝืน คันยืนBสู้ต่อบ่ไหว
ให้มันตายG#mกลบไปกับใจ สาเด้อคำAว่าฮัก
อาการC#mอ้ายเกินเยียวยาB
พ่ายแพ้จG#mนต้องเสียหลักC#m
เจ็บหนักA เมื่อเห็นน้องฮักเขาปานG#7นั้น
กู้ชีวิตC#mแทบบ่ทัน ปานสว่านBมาเจอะกลางใจ
คิดหาG#mทางอ่วยออกจังได๋ ก็แทบล้มAทุกที
บทสรุปC#mก็คือต้องเสียBเจ้า
จำต้องยอมG#mจำนนแต่โดยดี C#m
เบือนหน้าAหนี ดีกว่าG#7ทนอยู่ดูเขาC#mอิ่มเอม
* มันจบเกมส์แล้วAความฮักB ที่ว่าหนักG#mกว่าหินก้อนC#mเส้า
แต่ที่แท้ AมันกะเบาBกว่านุ่น ใส่สอบE บ่ทันG#m ได้เต็ม C#m
นางฟ้าฆ่าใจหAมาวัด Bที่อ่อนหัดG#mคืออ้ายบ่ทันC#mเกมส์เจ้า
ปากAเว้าว่าฮักกัน แต่หลอยBปันใจให้เขา
สูไปฮักAกันแต่ตอนได๋ Bมาฮู้เมื่อสายG#7..
(อ้ายส่ำคนตายทั้งC#mยืน)
INSTRU : A|B|G#m |C#m BBE
A|B|G#m |C#m
สิใF#mห้มันเป็นคือจั่ง ที่เจ้าC#mวางแผนเอาไว้
เจ็บF#mนี้คุ้มคักหลาย ที่หลงเซื่อคนC#mมักง่ายอย่างเจ้า
หันF#mหลังถอดสายบัวเปิดทาง ให้น้องC#mได้คั่วกับเขา
ปิดAฉากความฮักเน่า ๆ สองเฮาBส่งเขาไปเอาบุญแอว G#7
( ซ้ำ * , * )
INSTRU : A|B|G#7
อ้ายส่ำคนตายทั้งC#mยืน
INSTRU : A|B|C#m |C#m
