INTRO : Am7 |D7 |Gmaj7 |Em7
** ผู้คนช่างวุ่นวายAm7 แก่งแย่งชิงดีมากมายD7
เครียดมากไปกลุ้มตายGmaj7 กลับบ้านนอกEm7ดีกว่าสบาย
แต่เพราะว่าฉันยังจนAm7 ฉันก็เลยต้องทนD7
ใช้ชีวิตในเมืองกรุงGmaj7 เพื่อความฝันยอมลงทุน
ไม่ได้หวังพึ่งแค่บุญEm7
INSTRU : Am7 |D7|Gmaj7 |Em7
ต้นทุนAm7มีไม่เท่าไหร่ มีเพียงตัวและดวงใจ
การD7เดินทางยาวไกล ยังต้องเดินอีกไกล
อ่อนล้าGmaj7มามากเท่าใด เจ็บช้ำมามากเพียงไหน
แต่ยังEm7ต้องฝ่าต้องฟัน
ต้องอยู่เพื่อตัวเองและเพื่อคนที่รัก
หากงานAm7มันไม่มีกำไร จะทำละมันไปทำไม
เอาเงินD7นะไปซื้อกำไล ให้แม่แล้วไปจ่ายค่าไฟ
บางครั้งGmaj7โลกก็ดูโหดร้าย ทั้งทั้งที่เป็นทุ่งดอกไม้
แต่ฉันEm7ยังตะเกียดยังตะกาย
ทุ่มเทแรงกายแรงใจอย่างไม่หยุดท้อ
* ถ้าAm7เธอ.. คิดถึงD7บ้าน..
จงรู้Gmaj7ว่า.. ฉันก็คิEm7ดถึง..
( ซ้ำ ** )
ไม่คุ้นAm7เคยรถไฟฟ้า
เพราะตอนยังเด็กอาศัยD7อยู่แถวชานเมือง
แต่งตัวเก้กังGmaj7กังและไม่มีตัง คนหันชำEm7เรือง
แต่ฉันคิดAm7ว่าชีวิต ต้องอุทิศD7 เพื่อพิชิต
ความฝันนี้Gmaj7 วันใดสักวันหนึ่ง
เพื่อครอบครัวจะได้สุEm7ขสบาย
แต่บางครั้งAm7ฉันก็มีท้อใจ ถนนD7หนทางดูแสนไกล
ประดับประดาGmaj7ไปด้วยสีสันและแสงไฟ
ซึ่งบางทีมัEm7นก็จะทำให้ใครสักคนหลงทางไป
( ซ้ำ * , ** , ** )
INSTRU : Am7
