INTRO : C|G|Am|Em
F|Em|Dm|G|CG
น้ำตาCมันยังคงไหลG
เจ็บอยู่มAmาสั่งให้ใจ Em
ให้ลืมF.. เธอไป Em
ใครDmจะทำได้เลยG
จากกันCมันง่ายกว่าไหมG
แต่ภาพวันนั้นAmมันยังคงอยู่ Em
เจ็บอยู่วัFนนี้ฉันยังร้องEmให้อยู่
สมองDmมันสั่งให้ดูเGเต่หนังเรื่องCเก่า
ขอเวลาFสักหน่อยได้ไหม
ให้ภาพความจำEmมันเลือนหายเอง
จบDmก็จบ เจ็บก็เจ็บ
เเต่ใจมัGนยังไม่ลืม
* บังคับให้ลืมเธอCมันง่ายไปไหมG
ถ้าลืมได้คAmงลืมไปแล้วEm
หากยังฝืนจำF.. ใจก็ยิ่Emงเจ็บ
แต่มัDmนลืมไม่ได้เGลย
ยังไม่หายเจ็บCก็สั่งให้ลืมG
ให้มันหายAmไปเองต้องใช้เEmวลา
มันคือFสิ่งที่ยากกว่าการEmจากลา
คือทำตัวDmเป็นคนธรรมดาG
ที่ไม่รู้จักCกัน
INSTRU :
F|EmAm|DmG|C
F|EmAm|Dm|G
ขอเวลาFสักหน่อยได้ไหม
ให้ภาพความจำEmมันเลือนหายเอง
จบDmก็จบ เจ็บก็เจ็บ
เเต่ใจมัGนยังไม่ลืม
* บังคับให้ลืมเธอCมันง่ายไปไหมG
ถ้าลืมได้คAmงลืมไปแล้วEm
หากยังฝืนจำF.. ใจก็ยิ่Emงเจ็บ
แต่มัDmนลืมไม่ได้เGลย
ยังไม่หายเจ็บCก็สั่งให้ลืมG
ให้มันหายAmไปเองต้องใช้เEmวลา
มันคือFสิ่งที่ยากกว่าการEmจากลา
คือทำตัวDmเป็นคนธรรมดาG
ที่ไม่รู้จักCกัน.. F
* บังคับให้ลืมเธอBbมันง่ายไปไหมF
ถ้าลืมได้คGmงลืมไปแล้วDm
หากยังฝืนจำEb.. ใจก็ยิ่Dmงเจ็บ
แต่มัCmนลืมไม่ได้เFลย
ยังไม่หายเจ็บBbก็สั่งให้ลืมF
ให้มันหายGmไปเองต้องใช้เDmวลา
มันคือEbสิ่งที่ยาก กว่าการDmจากลา
คือทำตัวCmเป็นคนธรรมดาF
ที่ไม่รู้จักBbกัน
มันคือEbสิ่งที่ยาก กว่าการDmจากลา
คือทำตัวCmเป็นคนธรรมดาF
ที่ไม่รู้จักBbกัน
