INTRO :
Em|D|Am|Bm ( 2 Times )
YOUNGOHM MOTHERF*CKER
กูใEmช้ชีวิตแต่กลางคืน AH
กูอDอกล่ากันบางคืน AH
มึงAmอย่ามาขว้างทางปืน AH
รับBmรองถ้าโดนเข้าไปมึงไม่มีทางทางยืน
บางEmคืนก็ร้านเหล้า บางคืนอยู่ NIGHT CLUB
ออกDมาล่าแบงค์ บางคืนก็ไม่กลับ
ภูเAmก็ต เชียงใหม่ อุบล ขอนแก่น
เมื่อก่อนBmตอนผิดกฎหมาย
ก็ยังมีคนให้ขอแบ่ง
แต่Emที่นี้มันกรุงเทพเว้ย
กูเDรียนโรงเรียนวัด
กูไม่ได้โตที่ต่างประเทศโว้ย
เพลAmงกูมันเลยมีความเป็นเอกเทศเว้ย
เพลงBmบางคนกูฟังแล้วมันน่าสมเพชเว้ย
หลาEmยคนมาขอกู FEATURING
แต่คงDต้องปฏิเสธก็เพราะกู
NEED FEELING AH
บางAmคนก็มองแต่ธุรกิจ
ทำไมกูรู้สึBmกว่าพวกมึงทุกตัวแม่งทุจริต AH
แต่Emที่กูทำมันคือศิลปะ
คนDธรรมดากูไม่ใช่สิทธัตถะ
จะAmเอาอะไรมากมายกับกูนักอ่ะ
อย่าสะเออBmะให้มาก ถ้ามึงไม่ใช่ญาติ
กูเEmล็งอะไรกูไม่เคยปล่อยให้พลาด
ตามDฝันมาไกล กูคงไม่ปล่อยให้คลาด
ใครAmที่เหี้*กับมึง มึงก็แค่อย่าให้ค่า
บอกเด็กBmๆ เสมอมึงยังมีฝันให้วาด
WEEmLCOME TO มหานคร
ทุกคนที่ฟังDก็ขอให้พระคุ้มครอง
ที่นี้Amร้านเราเปิดทุกตอน
24 ชั่วโมงBmไม่ต้องหลับต้องนอน
บางคนEmก็เมา นอนอยู่หน้าผับ
บางทีผDมไป CHOW บางที SUGAR CLUB
มันก็เป็นAmแสงสีของค่ำคืน
แต่ออกมาปาร์ตี้ Bm
ถ้าเกิดว่าใจมึงยังคงกล้ำกลืน AH
สับEmสน.. วุ่นวาย.D.
ไปกับแสงของเมืองAmใหญ่ Bm
อ่อนล้าEm.. เท่าไร Dแต่ก็ยังลุกขึ้นมาAmใหม่ Bm
ก็มีผิดหวังEmเศร้าใจ Dแต่มันก็เรื่องทั่วAmๆ ไป Bm
จะเจ็บกี่ครั้งEmก็ยังไม่พอ
I CAN DOD THIS TILL THE MORNING
ให้รู้Amว่าใครน่ะของBmจริง
(CHECK ONE. CHECK TWO AH)
กูไEmม่เดินแรง แต่กูเดินนาน
มึงDมาเดินเล่น แต่กูมาเดินงาน
ให้มึAmงเดินนำ มึงมาเดินตาม
ไม่รู้เสียใครไปบ้างBmระหว่างทางที่กูเดินทาง
คนที่ยังอยู่Emนี้อ่ะของจริง
นี้กูทำเพลงขายDไม่ได้ทำของกิน
มันต้องใช้เวลาAmและความคิดสร้างสรรค์
กูแค่เด็กธรรมดาBmที่มีความคิดวาดฝัน
กูซื้อบ้านซื้อรถEm กูซื้อด้วยเงินสด
ต้องวางแผนการเงินDมึงอย่าให้เงินหมด
เงินกูสะอาดเว้ยAmไม่ใช่เงินสกปรก
เวลากูเดินขึ้นเวทีมึBmงควรจะเดินหลบ
เพราะถ้ามึงไม่หลบEm เดียวมึงได้จบที่พี่ป้อม
เดียวDเขาได้ส่งมึงไปซ่อมอ่ะ
ทำมึงหัวหดAmจนต้องหลบไปอยู่ในห้อง
จับมึงเลิกแดกโปรBmเลิกแดกใบกระท่อม
จะอยู่ในเมืองใหญ่Emมึงต้องแข่งขัน
ต้องทำให้ดีกว่าใครDไอ้สัสต้องแข่งขัน
แล้วมันจะเป็นมึงหรือกูก็Amลองมาเสี่ยงกัน
ก็ตามเกมส่วนตัวBmกูไม่ได้เกลียดชัง
ที่กูแร๊ปมาทั้งหมดEmให้มึงคิดดูกันเอง
กูแค่บ่นไปเรื่อยDๆ มันก็เลื้อยเป็นเพลง
กูไม่รู้ว่าทำไมมีAmกางเขนเต็มกางเกง
นี่ LEVI ตัวเก่งBm
กับ CHROM HEARTS WALLET CHAIN
จะEmมายอมแพ้อDะไรเอาตอนAmนี้
เธอBmเดินมาไกลเกินกว่าจะยอมEm
ค่อยDว่ากันใหม่เถอะ IN THE MORAmNING
(ฉันยังเอาใจช่Bmวยเธออยู่)
สับสนEm วุ่นวายD
ไปกับแสงของเมืองAmใหญ่
(บางครั้งแสงสีทำให้สับสน
อะไรที่Bmคิดว่าหวานแท้จริงมันก็กลับขม)
อ่อนล้าEm เท่าไร Dแต่ก็ยังลุกขึ้นมาAmใหม่
(มีใครไม่เคยจะผิดพลาด
ไม่ว่าBmจะผิดน้อยหรือผิดมาก)
ก็มีผิดหวังEmเศร้าใจ Dแต่มันก็เรื่องทั่วAmๆ ไป
(เดี๋ยวก็สุขเดี๋ยวก็ทุกข์
เดียวก็พฤหัสBmเดี๋ยวก็ศุกร์เดียวก็พุธ)
จะเจ็บกี่ครั้งEmก็ยังไม่พอ
I CAN DOD THIS TILL THE MORNING
ให้Amรู้ว่าใครน่ะของBmจริง.. Em D
จะมายอมแพ้อะไรเอาตอนAmนี้
เธอBmเดินมาไกลเกินกว่าจะยอมEm
ค่อยDว่ากันใหม่เถอะ IN THE MORAmNING
(ฉันยังเอาใจช่Bmวยเธออยู่)
