INTRO : F#m | D | F#m | D
ในวันF#mที่บ้านเมืองเงียบงัน
เบิ่งเจ้านั่นDกะดูเงียบไป
เปิดเฟสF#mเช็คดูเจ้าอยู่ไส
แทบหยุดหายใจตDอนได้เห็นโพสต์เจ้า
ใส่แมสF#mถ่ายรูปคู่กัน
พร้อมแคปชั่นDจะสู้โควิทไปกับเขา
ภูมิF#mคุ้มกันฮักเฮา
ในใจเจ้าDคงถูกเขาทำลาย โอ้ยE..
ทักเฟสเข้าBmไป
ถามว่าเจ้าถ่ายรูปกับไผน้อF#mหล่า
เจ้าอ่านแล้วกะเฉยBmชา
บ่ตอบกลับมาอ้ายปวดใจหลายA
อยากออกไปหาBm
ทางการประกาศวาบ่ให้ไปF#mไส
เชื้อฮักเจ้าทำลายDใจ
สิสู่จังได๋เEมื่อไวรัสรุกF#mราน โอ้ย.E.
สถานการณ์โรคร้ายD.. ระบEาด
ชีวิตเป็นC#mอัมพาตบ่อาจF#mไปไส
ต้องกักDตัวบ่ออกไปเEป็นปัญหาให้สังAคม
สถานการณ์ใจอ้ายD มันกะEสิขาด
เริ่มเป็นอัมC#mพาตปวดร้าวF#mระบม
ย้อนเจ้าไปกัDกใจกับใครEอีกคน บ่แม่นอ้าย
INSTRU : F#m | E | F#m | E
โควิทF#mบ่ฮู้เบิดฤทธิ์มื้อได๋
โคม่าหัวใจบ่Dฮู้มื้อหายเหมือนกัน
ไวรัสF#mต้องเฝ้าคอยดูอาการ
แต่ใจอ้ายนั่นDมันทรมานใกล้ตาย โอ้ยE..
ทักเฟสเข้าBmไป
ถามว่าเจ้าถ่ายรูปกับไผน้อF#mหล่า
เจ้าอ่านแล้วกะเฉยBmชา
บ่ตอบกลับมาอ้ายปวดใจหลายA
อยากออกไปหาBm
ทางการประกาศวาบ่ให้ไปF#mไส
เชื้อฮักเจ้าทำลายDใจ
สิสู่จังได๋เEมื่อไวรัสรุกF#mราน โอ้ย.E.
INSTRU :
DE | C#m F#m | DE|A
DE | C#m F#m | Bm|E
สถานการณ์โรคร้ายD.. ระบEาด
ชีวิตเป็นC#mอัมพาตบ่อาจF#mไปไส
ต้องกักDตัวบ่ออกไปเEป็นปัญหาให้สังAคม
สถานการณ์ใจอ้ายD มันกะEสิขาด
เริ่มเป็นอัมC#mพาตปวดร้าวF#mระบม
ย้อนเจ้าไปกัDกใจกับใครEอีกคน บ่แF#mม่นอ้าย
สุดท้ายDอ้ายโคม่าเกือบEตาย.. ตอนสู้ภัยโควิท
INSTRU : F#m | D | F#m | D | F#m
