INTRO
อยู่ห่างกันแค่เอื้อมมือ
กลับแพ้คนในมือถือ ที่อยู่ไกล..
แค่ก้มหน้าก้มตา ตอบเฟสและเล่นไลน์
กับคนไกล ทิ้งคนใกล้ให้เหงา
เรียกชื่อเธอตั้งหลายที
เธอก็ทำไม่ใยดี พูดคุยแต่เขา..
เคยตักข้าวป้อนกัน เคยใส่ใจแค่เรา
พอมีเขา เหมือนเราไม่รู้จัดกัน
* น้อยใจจะแย่อยู่แล้ว น้อยใจเธอมากรู้ไหม
เธอยิ้มถ่ายรูปส่งไลน์ให้คนไกล คนนั้น
แพ้คนในมือถือ เพราะเขาคือคนสำคัญ
ไม่ห่วงฉัน ไม่แคร์ฉันเลยใช่ไหม
** ช่วยสบตาช่วยหันหมอง
คนใกล้ตัวที่หม่นหมอง อย่าใจร้าย..