INTRO : Gm|Dm|Bb|Dm
Gm|Dm|F|Bb
* สาวGmภูไท เจ้าคืองามDmแท้ละเบ๋อ
งามFได้เผอหรือเจ้านั้นงามBbได้แม่
เหลียวGmเบิ่งบาดเลอ เก๊ยงามDmคักแท้อะหลี
เฮ็ดFแนวเลอสิได้เป็นเคอBbผู้เจ้า
สาวGmภูไทเจ้ามีเผอDmแล้วละบ่
อ้ายFยังรอคันแม่นเจ้าBbบ่มีไผ
เหมิดGmใจนี้บ่มีผู้เลอDm เห้อเจ้าผู้เดว
เว้าFกันแบบเพียวๆสิฮักผู้เดียวBb ฮักแต่เจ้า
ได้มGmาพบได้มาพ้อผู้สาวงามภูไท Dm
เก๊ยงามถืกใจหลายสาวภูไทเวียงพิงค์Bb
เบิ่งเผิ่นฟ้อนเผิ่นลำอยู่งานแห่ปราสาทเผิงDm
งามพอปานนางฟ้าสายตาของเจ้าพอปานเหย่วGm
เจ้าผู้จบผู้งาม โอ้ยเจ้านั้นมาแต่สิเลอDm
มักเจ้าแล้วหละเบอ สิเหออ้ายเฮ็ดแนวเลอเทอร์Bb
จักจะเฮ็ดแนวเลอ เก๊ย เว้ามิถืกละเบอDm
มันละเป็นเบลอๆกะย้อนหัวเจอมันเต้นแฮง
** รับGmรองสิบ่ปะบ่ถิ่มDm เว้าถืกคิงเด้อผู้สาวส่ำน้อยBb
โตข่อยบ่มีไผ Dmมันเจ้าเด้ จั่งแม่นแพงเจ้าหลายGm
บ่อดตายคั่นอยู่กับพี่เDmจ้าผู้ดีเซื่ออ้ายโลดน้อง Bb
สิฮักคำแพงซุแลงเซ้าDm ซุแลงเช้า
ป๊าดGmโธ นี่หรือ คือสาวภูไท
เดินDmทางมาโดน หัวกะพ้อคนถึกใจ
อยากBbคุยนำเจ้า แต่แร็พอีสานบ่สอนให้
สอนอ้ายDmได้บ่หละ คำว่า ฮัก เว่าแบบใด
จบGmเพลงนี้ บ่ฮู้ว่าน้อง สิว่าใด๋
แต่น้Dmองกะเข้ามาแล่นอยู่ในหัวใจ อ้ายแล้ว
คงBbคึดฮอดเบิดคืน นอนบ่หลับซอดเช้า
โรคนี้รัDmกษาบ่หาย ถ้าคนเบิ่งใจบ่แม่นเจ้า
( ซ้ำ **, *, * )
